‘Changing Fast and Slow’

De Malthusiaanse val van luchthavens
juli 9, 2019

De afgelopen weken reisde ik langs zes Amerikaanse luchthavens, waarvan vijf ​​in de Amerikaanse top tien staan in termen van aantallen passagiers. Wederom zag ik passagiers ‘eeuwig in de rij staan om snel geholpen te worden’, terwijl grote delen van de luchthavencapaciteit niet werden gebruikt.

Een vies woord

‘Disruption’ is een vies woord in de luchtvaart. Het d-woord. Veel bedrijven beschrijven hun oplossingen graag als ‘disruptief’, maar luchtvaartmanagers krimpen ineen bij het horen van het woord. Misschien is ‘innovatie’ minder bedreigend. Wellicht ‘verandering’ of ‘langzame verandering’.

Vernieuwen in tien-jaar intervallen 

Meer dan twintig jaar geleden werden op luchthavens de eerste kiosken voor het zelf inchecken van passagiers ingezet. Tien jaar later waren ze overal. Het zelf inchecken van bagage wordt nu, na tien jaar, uitgerold op vooraanstaande luchthavens. En op Schiphol wordt al sinds 2001 biometrische passagiersverwerking gebruikt!

Uberiseren

Luchthavens moeten wellicht het d-woord meer omarmen en onderbenutte capaciteit gewoon meer ‘uberiseren’. Dit staat in de luchtvaart bekend als ‘common-use’ en het is ‘common sense’ om dat via zelfbediening te bereiken. Ik kom een volgende keer terug op ‘uberiseren’ en biometrie. 

Snel een beetje

Een ​​Malthusiaanse val, waarbij de passagiersgroei de luchthavencapaciteit te boven gaat, kan voorkomen worden. ‘Slow change is not bad’, zolang bestaande, tien jaar oude en bewezen oplossingen, daadwerkelijk worden geïmplementeerd. Maar wel snel een beetje.

Comments are closed.